شرحی بر زیارت اربعین
تاریخ انتشار: ۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۸۴۱۲۹
همشهری آنلاین- علیالله سلیمی: کتاب «توشه اربعین؛ قطرهای از دریای معرفت حسین(ع): شرحی بر زیارت اربعین» اثر سیدمجتبی حسینی، اثری با موضوع شرح زیارت اربعین است که از سوی انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی چاپ و منتشر شده است. این کتاب با یک مقدمه و مباحث «فلسفه زبارت»، «مفهوم اربعین»، « اهمیت زیارت اربعین» به استقبال موضوع اصلی کتاب، «شرح زیارت اربعین» میرود که این بخش هم در هفده فراز تهیه و تنظیم شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در برشهایی از اینکتاب میخوانیم: وقتی میگوییم السلام علی خلیلالله و نجیبه از این جهت که سیدالشهدا (ع) خلیلالله و محور خُلت است و هرکس بخواهد خلیلالله شود باید در خانه سیدالشهدا (ع) برود. لذا سفارش شده شبهای جمعه، روز عید قربان، عید غدیر، روز عرفه و شب قدر به زیارت سیدالشهدا (ع) بروید چراکه محور خلت ما با خداوند، سیدالشهدا (ع) است و اگر بخواهیم با خدا دوست بشویم باید به سیدالشهدا (ع) نزدیک شویم. این رابطه دوستی با سیدالشهدا (ع) یک رابطه تسریپذیر است. مثلا اگر من و شما با هم دوست هستیم و شخص دیگری با شما دوست است من و آن نفر سوم هم با هم دوست هستیم و نمیتوانیم دشمن باشیم چرا که سیدالشهدا (ع) محور خلت انسانهاست، خودش خلیلالله است و خلیلساز است. اگر حضرت ابراهیم، خلیلالرحمان شد به این دلیل بود که بر پیغمبر (ص) و آل پیغمبر زیاد صلوات میفرستاد؛ امام هادی (ع) فرمود: انما اتخذ الله ابراهیم (ع) خلیلا لکثره صلاته علی محمد و اهل بیته (ع). پس راه خلیلالله بودن اینجاست.
البته ممکن است این سوال پیش بیاید که ائمه (ع) ما را چگونه دعوت میکنند؟ ما که صدایی نشنیدیم و کسی چیزی به ما نگفت و نامهای به ما نداد! بله، درست است که دعوت ائمه (ع) با این حواس پنجگانه نیست ولی معنایش این نیست که اگر ما با حواس پنجگانه ملموس، درک نکردیم یعنی دعوتی وجود ندارد بلکه میتوانیم آن را در خود پیدا کنیم. اصل دعوت ائمه (ع) دعوت غیر زبانی است؛ همچنان که امام صادق (ع) فرمود: کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم. یعنی مردم را از راهی غیر از زبان دعوت کنید، چون دعوت زبانی از حدی که بگذرد معکوس میشود و تاثیر منفی دارد و لذا دعوت مطلوبتر که ائمه (ع) همیشه از این نوع دعوت استفاده میکردند دعوت به غیر از زبان است و طبعا دعوت به غیر از زبان یعنی دعوت از راه عمل، اما مقصود این نیست که عملی بکنیم که دیگران یاد بگیرند بلکه اعمالمان هم باید برای خدا و خلوص داشته باشد؛ آنگاه بهطور طبیعی اثرش را روی دیگران خواهد گذاشت.
سوال بعدی این است که جایگاه لعن کجاست و چه تاثیری دارد؟ قبل از پاسخ به این سوال ذکر دو نکته لازم است: اول آن که دین اسلام، دین رحمت و دوست داشتن است و یک مسلمان مردم را بسیار دوست دارد و برای نجات همه دعا میکند. در ماه مبارک رمضان دعا میکنیم: اللهم اشف کل مریض اللهم فرج عن کل مکروب اللهم رد کل غریب. یعنی همه بیماران و درماندگان را دعا میکنیم. خداوند به پیامبر (ص) میفرماید و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین و و ما ارسلناک الا کافه للناس یعنی پیامبر (ص) برای همه عالمیان رحمت و برای همه مردم است بدون دستهبندیهای مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و ...
خداوند درباره حضرت موسی با صراحت بیشتر سخن میگوید و این پیامبر عظیمالشان را مامور میکند و به او میگوید ای موسی تو را فرستادم به سوی فرعون که با او صحبت کنی، لعله یتذکر او یخشی. شاید او هم متذکر و هدایت شود، یا میفرماید: اذهب الی فرعون انه طغی با فرعون صحبت کن و بگو هل لک الی ان تزّکی. آیا میشود تو هم متذکر شوی، پاک بشوی، میخواهی درست شوی؟ پس ما مسلمانان حتی با فرعون هم به عنوان یک انسان، این تقابل را نداریم که بخواهیم به جهنم برود بلکه میخواهیم او هم هدایت شود. اما اگر فرعون و جریان فرعون نخواهد هدایت شود و بخواهد به مومنان آزار و اذیت برساند دیگر با آن جریان شوخی نداریم.
نکته دوم اینکه متاسفانه ما در مسائل دینی همچنان دنبال تاثیرات بیرونی و مادی هستیم، مثلا پس از دعا کردن انتظار داریم یک تغییر جسمی، حرکتی و اجتماعی حاصل شود و آن را حس کنیم. اگر تغییر جسمی ایجاد شود برای آن دعا خاصیت قایل هستیم وگرنه شاکی هم میشویم که چرا دعایمان نتیجه نداشت! دعا را معمولا برای شفای دردهای جسمی خود میخواهیم یا قبولی در امتحانات که اخیرا دعایی هم بهنام دعای کنکور درآمده است! متاسفانه این تلقی از دعا و مسائل معنوی، از عوارض مدرنتیه و عقل ابزاری است که ما در ازای هر امر معنوی، یک نتیجه مادی را انتظار داریم. در مورد لعن هم چنین است یعنی اگر کسی را لعن کنیم بلافاصله سوال میشود این لعن خاصیتی دارد؟ این نگاه نتیجه همان مدرنتیه و عقل ابزاری است که به دنبال تاثیر مادی لعن است؛ در حالی که مساله، جور دیگری است. برای توضیح بیشتر به دو روایت مراجعه میکنیم.
مولف اثر، استاد سید مجتبی حسینی، متولد سال ۱۳۳۸ ه.ش، تحصیلات حوزوی خود را از سال دوم راهنمائی آغاز کرد و در سن سی سالگی به درجه اجتهاد رسید. وی همچنین به طور هم زمان کارشناسی مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه تهران، و پس از آن کارشناسی ارشد معماری و کارشناسی ارشد فلسفه علم را نیز به پرونده علمی خود افزود. از این مهندس اسلام شناس تاکنون بیش از بیست تألیف در حوزه دین پژوهی و بیش از هزار ساعت سخنرانی منتشر شده است.
چاپ چهارم(1402) کتاب «توشه اربعین» اثر سید مجتبی حسینی در 236 صفحه با شمارگان 500 نسخه و قیمت 165000 تومان از سوی دفتر نشر فرهنگ اسلامی چاپ و منتشر شده است.
کد خبر 784862 برچسبها امام حسین عاشورا کتاب - نویسندگان و پدید آورندگان کتاب - نهادها، مناسبتها و جوایز اربعين کتابخانه، کتابخوانی، کتابداری کتاب - معرفی و نقد ماه محرممنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: امام حسین عاشورا اربعين کتابخانه کتابخوانی کتابداری کتاب معرفی و نقد ماه محرم زیارت اربعین خلیل الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۸۴۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زیارت خانه خدا پس از ۹ سال وقفه
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز سیستان وبلوچستان، زائران خانه خدا که پس از ۹ سال راهی سرزمین وحی شده بودند. به استان بازگشتند واز حس وحال خود از این سفر معنوی گفتند.
۲۵۰ زائرخانه خدا که به سرزمین وحی رهسپار شده بودند امروزوارد فرودگاه بین المللی زاهدان شدند.